Οι απανταχού μετανάστες (και δεν τους περιορίζουμε γεωγραφικά) είναι το καθαρτήριο (αρχικά με την καθολική έννοια) της κάθε κοινωνίας.
Το ζήτημα των μεταναστών είτε αυτοί είναι αποτέλεσμα κάποιας εσωτερικής μετακίνησης είτε εξωτερικής και το πως αυτό αντιμετωπίζεται ή ορίζεται αποτελεί ένα δείκτη “δημοκρατίας”, “ωρίμανσης” , και “προόδου” της κοινωνίας μέσα στην οποία προσπαθούν να ενταχθούν και να ενσωματωθούν.
Οι δεξιοί το θρήσκευμα υποστηρίζουν την ποσόστωση με την δικαιολογία ότι τόσους αντέχουμε (τους έχουμε στην πλάτη μας ίσως) , αναγνωρίζουν την προσφορά στην οικονομία λέγοντας ότι κάνουν δουλειές που οι “δικοί μας δεν καταδέχονται”, την ανάγκη προάσπισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας τονίζοντας όπου και αν βρίσκονται ότι μιλάμε για ανθρώπους.
Γιατί κινηματικές υπηρεσίες
Αφετηρία αυτού του κειμένου ήταν το γεγονός ότι τον ενθουσιασμό μας για μια σειρά από διάφορα εγχειρήματα που ξεκίνησαν ειδικά μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη, ακολούθησε η απογοήτευση όταν αυτά προσπάθησαν ή προσπαθούν να επικοινωνηθούν μέσω των μέσων που κατέχουν οι ιδεολογικοί εχθροί τους. Είναι αρκετά δύσκολο να προσπαθήσει κάποιος να αποδείξει το αυτονόητο. Ένα απλό παράδειγμα ίσως να είναι αρκετό. Είναι παράδοξο, να γίνεται κατάληψη-απελευθέρωση κάποιου χώρου και όταν κάποιος προσπαθεί να πληροφορηθεί για τα δρώμενα μιας τέτοιας προσπάθειας μέσω του διαδικτύου, δίπλα στο σωστό αποτέλεσμα αναζήτησης να βρίσκει διαφημίσεις! Ακόμη χειρότερα, τα στοιχεία του, θα καταγραφούν σε βάσεις δεδομένων και θα αναλυθούν από επιχειρήσεις και κρατικούς φορείς και ταυτόχρονα η πολυεθνική πίσω από την εύχρηστη υπηρεσία που προσφέρει θα κερδίζει χρήμα και επιρροή! Continue reading “Γιατί κινηματικές υπηρεσίες”
Για τα γεγονότα του Δεκέμβρη 2008
Η δημοκρατία τους και οι μηχανισμοί της (δικαιοσύνη – αστυνομία- πολιτικοί) καθημερινά αποδεικνύουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Τα πραγματικά δελτία ειδήσεων είναι αυτά που συμβαίνουν στο δρόμο. Η πραγματική τρομοκρατία και το χάος είναι αυτό που αναμεταδίδεται καθημερινά από τα καθεστωτικά μέσα. Αυτά, που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να εξυπηρετούν συμφέροντα υμετέρων, προσπαθούν να μεταθέσουν ευθύνες για να καρπωθούν με οικονομικά ανταλλάγματα εκ των υστέρων ότι συμβαίνει. Κανένας δεν στέκεται στα πραγματικά περιστατικά. Όλοι προσπαθούν να βρουν δικαιολογίες και καταδίκες. Την ώρα που οι τηλεμαϊντανοί προσπαθούν να αποφασίσουν ποιος φταίει και βομβαρδίζουν τους τηλεθεατές με εικόνες βίας και καταστροφών, στο δρόμο, ο κόσμος εκφράζει την οργή του, συγκρούεται με τις δυνάμεις καταστολής και επιτίθεται στα σύμβολα της κρατικής αυθαιρεσίας, τα οποία συνεχίζουν το “έργο” τους με ζήλο παρά τη γενική κατακραυγή. Σπέρνουν τον πανικό και τον φόβο στην κοινωνία ρίχνοντας όλες τις ευθύνες σε κάποια άτομα που όπως λένε φορούν κουκούλες και καταστρέφουν τυφλά. Κανένας δεν λέει ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος προστασίας από τους κρατικούς δολοφόνους που σκοτώνουν εν ψυχρό ακόμα και 15χρονα παιδιά. Continue reading “Για τα γεγονότα του Δεκέμβρη 2008”